OLGA PASIECZNIK (Pasichnyk) Urodziła się na Ukrainie. Studiowała fortepian i pedagogikę muzyczną w rodzinnym Równem. Studia wokalne odbyła w Kijowskim Konserwatorium. W czasie studiów podyplomowych w Warszawskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina w 1992 roku zadebiutowała na scenie Warszawskiej Opery Kameralnej a cztery lata później na scenie Théâtre des Champs-Élysées w Paryżu jako Pamina. Od tego czasu zaczęła się jej prawdziwa kariera międzynarodowa.

Ma na swoim koncie ponad 40 partii m. in. w operach Monteverdiego, Glucka, Händla, Mozarta, Webera, Bizeta, Rossiniego, Verdiego, Pucciniego, Biset’a, Debussy’ego, Czajkowskiego oraz kompozytorów współczesnych. Role te przyniosły jej wielkie uznanie krytyki i publiczności. Występuje także w repertuarze kameralnym oraz w recitalach z siostrą pianistką Natalią Pasiecznik, licznych koncertach oratoryjnych i symfonicznych we wszystkich niemal krajach Europy, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Chinach, Japonii i Australii.Wielokrotnie współpracowała z orkiestrami z całego świata.

Artystka jest laureatką międzynarodowych konkursów wokalnych w s’Hertogenbosch –Holandia, im. Mirjam Helin w Helsinkach oraz im. Królowej Elżbiety w Brukseli. Została wyróżniona także w Polsce – Paszportem tygodnika „Polityka” (1997), nagrodami polskiego przemysłu fonograficznego Fryderyk za najlepsze nagrania solowe w 1997 i 2004 roku nagrodą Orfeusz festiwalu „Warszawska Jesień” (1999), Złotym Krzyżem Zasługi (2001) oraz Nagrodą im. A. Hiolskiego (2004) za najlepszą kobiecą rolę operową.W 2005 i 2010 roku została nominowana przez międzynarodowy magazyn operowy Opernwelt do tytułu „Najlepsza śpiewaczka sezonu artystycznego”. W 2011 artystka otrzymała doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego a w 2012 została odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. W swoim dorobku fonograficznym ma ponad 50 CD i DVD, które nagrała m.in. dla firm Dabringhaus und Grimm, Harmonia Mundi, Naxos i Opus 111.

Absolwent Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej w Gdańsku w klasie dra Stanisława Daniela Kotlińskiego (dyplom z wyróżnieniem) oraz Wydziału Rzeźby warszawskiej ASP. Uczestniczył w kursach mistrzowskich Ryszarda Karczykowskiego, Rolando Paneraia, Salvatore Fisichellego, Sylvii Geszty, Heleny Łazarskiej i Claudia Desderiego. Otrzymał II nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym Hariclea Darclèe (Rumunia, 2005).

W latach  2007-2009 był solistą Opery Wrocławskiej, w której zadebiutował jako Alfred w Zemście Nietoperza J. Straussa i gdzie wykonywał również partie: Tamina w Czarodziejskim flecie W. A. Mozarta, Almavivy w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego, Cassia w Otellu G. Verdiego, Archanioła w Raju utraconym K. Pendereckiego i Edrisiego w Królu Rogerze K. Szymanowskiego. Występował na scenach m. in.: wersalskiego Théâtre Montansier (Oebalus w Apollu i Hiacyncie W. A. Mozarta), Łotewskiej Opery Narodowej w Rydze (Almaviva w Cyruliku sewilskim G. Rossiniego), Staatstheater am Gärtnerplatz w Monachium (Lindoro we Włoszce w Algierze G. Rossiniego) i Opery Kijowskiej (Edrisi w Królu Rogerze K. Szymanowskiego). Od 2009 roku współpracuje z Teatrem Wielkim – Operą Narodową, gdzie śpiewał jako Vitellozzo w Lukrecji Borgii G. Donizettiego, Misaił w Borysie Godunowie M. Musorgskiego, Damazy w Strasznym dworze S. Moniuszki, Młody sługa w Elektrze R. Straussa, Kudriasz w Katii Kabanowej L. Janáčka, Edrisi w Królu Rogerze K. Szymanowskiego, Goro w Madame Butterfly G. Pucciniego i  Nauczyciel tańca i Latarnik w Manon Lescaut G. Pucciniego oraz jako Ksiądz Mignon w Diabłach z Loudun K. Pendereckiego (m. in. za tę rolę artysta został nominowany do Paszportu Polityki 2013 w kategorii: muzyka poważna).

Jest cenionym wykonawcą dzieł barokowych m. in. partii Ewangelisty w obu Bachowskich pasjach. Współpracuje z większością polskich zespołów, wykonujących muzykę barokową na instrumentach historycznych m.in. z Capellą Cracoviensis, Wrocławską Orkiestrą Barokową a także z {oh!} Orkiestrą Historyczną, Musicae Antiquae Collegium Varsoviense, Il Giardino d’Amore i Arte dei Suonatori.  Występował pod batutą m. in. Fabia Bonizzoniego, Andreasa Speringa, Andrew Parrotta, Konrada Junghänela, Kaia Wessela, Christophe’a Rousseta, Benjamina Bayla, Joshuy Rifkina i Jana Tomasza Adamusa. Wyjątkowa barwa i wszechstronność tenorowego głosu artysty inspiruje także współczesnych kompozytorów. Od 2012 roku Kozłowski regularnie gości na festiwalu Kissinger Sommer w Bad Kissingen, gdzie obok pereł romantycznej i XX-wiecznej liryki wokalnej, z towarzyszeniem znakomitych pianistów takich jak Melvyn Tan, Axel Bauni i Jan Philip Schulze, bierze udział w prawykonaniach utworów pisanych specjalnie dla niego przez m. in. Olivera Schnellera, Manfreda Trojahna i Bernda Redmanna. W 2014 kompozycja Andrzeja Kwiecińskiego Canzon de’ baci na tenor i orkiestrę, dedykowana Kozłowskiemu, której pierwsze wykonanie odbyło się w Katowicach podczas VI Festiwalu Prawykonań (Karolowi Kozłowskiemu towarzyszyła wówczas Orkiestra Kameralna Miasta Tychy AUKSO pod batutą Marka Mosia) zwyciężyła w Kategorii Młodych Kompozytorów na 61. Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów w Helsinkach. Glos artysty stał się również inspiracją dla kompozytora Pawła Mykietyna, który w swoim najnowszym dziele- operze Czarodziejska góra– powierzył mu rolę Settembriniego. Prapremiera, w reżyserii Andrzeja Chyry miała miejsce na poznańskim Międzynarodowym Festiwalu Malta 2015.

Od 2010 roku Karol Kozłowski koncertuje oraz nagrywa płyty z pianistką Jolantą Pawlik. Dla wytwórni DUX artyści zarejestrowali dwa Schubertowskie cykle do słów Wilhelma Müllera – Die schöne Müllerin  i Winterreise.

Pierwsza flecistka Filharmonii im. K. Szymanowskiego w Krakowie. W 2004 roku ukończyła z wyróżnieniem studia na Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie prof. Kazimierza Moszyńskiego. Będąc stypendystką programu Sokrates/Erasmus, Magdalena Di Blasi doskonaliła swoje umiejętności w Hochschule für Musik we Freiburgu u profesor Mirjam Nastasi oraz profesora Roberta Aitkena. W roku 2009 ukończyła studia podyplomowe “Orchesterexamen” w Hochschule für Musik w Detmold, gdzie studiowała w klasie fletu profesora Jánosa Bálinta. Jej edukację uzupełniają liczne kursy fletowe z takimi flecistami jak: Julius Baker, Carlo Jans, Craig Goodman, Jean-Claude Gérard, Peter-Lukas Graf, Robert Winn oraz Furugh Karimi-Djafar-Zadeh. W 2004 roku uczestniczyła również w Międzynarodowej Akademii Bachowskiej w Krakowie, którą prowadził Helmut Rilling. Magdalena Di Blasi jest laureatką Konkursu Muzyków Instrumentalistów w Jaśle (1996), Konkursu Fletowego w Mielcu (1997) oraz Ogólnopolskiego Konkursu Fletowego w Warszawie (2004). W latach 2006-2009 wraz z Kathariną Gelbarth, Helgą Zuccaro, Elisabeth Farrel, Milo Machover i Wiebke Schuler współtworzyła Ensemble Flautomobil – sekstet fletowy, który koncertował m. in. na Bodenseefestival, Mozartwoche Salzburg, Ebneter Kultursommer. W latach 2005-2007 grała w duecie z Michałem Stanikowskim (gitara) w ramach programu Yehudi Menuhin Live Music Now. Na swoim koncie ma również nagrania muzyki symfonicznej, kameralnej oraz filmowej (ścieżki dźwiękowe m.in. do filmów „Zbliżenia”, „Obywatel”, „Pręgi”). W sezonie 2006-2007 wsprółpracowała z orkiestrą Camerata Academica Freiburg, w latach 2008-2009 z Junge Oper Stuttgart, a od 2010 roku jest związana z Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej. Ponadto regularnie współpracuje z Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Orkiestrą Symfoniczną Centrum Sztuki Mościce, Tarnowską Orkiestrą Kameralną oraz orkiestrą Sinfonietta Cracovia. Magdalena Di Blasi koncertuje również jako solistka i kameralistka, a także bierze udział w licznych programach edukacyjnych, propagujących muzykę klasyczną wśród młodego pokolenia. Jej zainteresowania skupiają się też wokół jazzu i muzyki elektronicznej. Ponadto pogłębia swoją wiedzę na temat psychosomatycznych zależności w procesie gry na flecie i w oparciu o nią doskonali metody nauczania oraz czerpie z niej inspirację dla własnego rozwoju artystycznego.